Convocados pola "Asemblea de Movementos Sociais de Vigo" varios colectivos e persoas da cidade -ás que hai que engadir as xentes de Baladre que pechaban unha semana de marchas polo norte peninsular- concentrámonos diante do concello para esixir dereitos sociais para todas as persoas.
No acto aproveitamos para renomear como "Praza dos Dereitos Sociais" a antes coñecida como "Praza do Rei" e tamén para entregar no rexistro do concello a seguinte:
Carta cidadá de mínimos nas políticas de Benestar Social
Os colectivos abaixo asinantes queremos denunciar a situación de total indefensión e precariedade na que as institucións públicas deixan a unha poboación cada vez máis empobrecida, vítima dun sistema económico excluínte que impide que dispoña do imprescindible para vivir con dignidade.
Fronte á realidade de terrible inxustiza social que está a padecer a cidadanía, o Concello de Vigo e a Xunta de Galicia despregan unhas políticas sociais absolutamente miserables e ineficaces, tanto no seu deseño como na aplicación, sempre sen orzamentos.
El Derecho Penal, en su nombre va dicho, se encarga de administrar las penas, el dolor, el sufrimiento. En cualquier parte del mundo esta realidad es universal. La forma habitual de administrar este sufrimiento, es a través de las instituciones de encierro, las cárceles o penales. En Uruguay no podía ser de otra forma. Varias cosas nos llamaron la atención, de la ilustrativa conversa que tuvimos con Mariana Folle, del Departamento de Psicología Social de la Universidad, que amablemente nos recibió en la Facultad en la fría mañana montevedina, para ilustrarnos sobre esta realidad con la que trabajan desde el año 2006.
M.Luisa Prudencio Morales.- Es decir, todo enfermo crónico o no, que deba medicarse en farmacia de Hospital, ya sea enfermos de cáncer (quimioterapia)enfermos de hepatitis, VIH, enfermos renales, respiratorios etc...